Każdy słuchacz uczelni wyższej powinien w odpowiednim terminie przedstawić swoją pracę dyplomową. Jest to zagadnienie niezwykle istotne, zważywszy na fakt, że bez tego warunku uzyskanie dyplomu uczelni wyższej jest niemożliwe. W istocie praca magisterska jest prawdziwą zmorą dla studentów, którzy nie potrafią we właściwy sposób formułować swoich myśli oraz wyciągać adekwatnych do sytuacji wniosków. Istnieje jednak kilka sztuczek, dzięki którym można w łatwy sposób stworzyć unikalne dzieło.
W pierwszej kolejności warto zastanowić się nad tym, jaką literaturę wykorzystać, aby praca była możliwie jak najbardziej oryginalna. Możliwe jest posiłkowanie się różnymi źródłami, w tym tekstami, które zostały zawarte na stronach internetowych. Bardzo ważne jest jednak aby sprawdzać wiarygodność wszelkich faktów, które zostały w nich przytoczone. W innym przypadku można narazić się komisji egzaminacyjnej, która skrupulatnie sprawdza, czy wszystkim faktom przedstawionym w pracy można nadać status zgodności z prawdą.
Druga kwestia dotyczy przypisów. Praca dyplomowa jak pisać nie wie zbyt wiele osób, jednak przy wykorzystaniu odpowiednich wzorców naukowych można w łatwy sposób zjednać sobie przychylność promotora. To właśnie ten podmiot odpowiedzialny jest za opracowanie kompleksowego spisu literatury, która wykorzystywana jest w pracy magisterskiej. Można zasięgnąć jego rady w sytuacji, gdy poszczególne pozycje znajdujące się na dostarczonym przez niego wykazie są nieaktualne. Wtedy jest on zobowiązany do wskazania książek nowszych, których wykorzystanie będzie możliwe w całym procesie pisania pracy.
Każda uczelnia ustala własne rygory odnoszące się do przypisów. I tak niektóre akademie stoją na stanowisku, że przypisy dolne powinny być wykorzystane zarówno w rozdziale teoretycznym, jak i badawczym. W dużej mierze należy się posiłkować doświadczeniem życiowym, wszak także prace zaliczeniowe miały takie przypisy zawierać. Należy jednak pamiętać, że niektóre uczelnie uważają za zdecydowanie lepsze przypisy oksfordzkie. Występują one bezpośrednio w tekście i mogą budzić liczne kontrowersje w doktrynie. W każdej sytuacji student powinien zorientować się, jakie wymogi edytorskie panują na jego uczelni.
Bardzo ważny jest również plan pracy. To od niego zależy, jak książka zostanie skonstruowana. W większości prac niezbędne jest stworzenie rozdziału teoretycznego, w którym dane zagadnienie jest skrupulatnie opisywane. Nie bez znaczenia pozostaje fakt, że kwestie budzące w literaturze rozbieżności powinny być przedstawione z kilku punktów widzenia. Sam student powinien opowiedzieć się za opcją, która jest jego zdaniem najtrafniejsza. Ponadto konieczne jest skonstruowanie rozdziału metodologicznego, który opisuje metody badawcze i techniki, które zostały użyte w trakcie badań. Dzięki temu wszelkie dane, które zostaną przytoczone w rozdziale analitycznym, będą mogły zostać uznane za wiarygodne. Ostatnią częścią pracy jest dyskusja, w ramach której student przedstawia własny ogląd sprawy.
