W życiu większości uczniów szkoły średniej nadchodzi ten moment, kiedy zmierzyć muszą się z egzaminem dojrzałości, potocznie nazywanym maturą. Nie jest to chwila prosta dla większości uczniów, którzy czują wielki stres, a czasami wręcz przerażenie myśląc o egzaminie, który wpłynie bardzo znacząco na ich przyszłość. Od matury bowiem zależy, na jakie studia się dostaniemy, a więc w jakim kierunku ukształtuje się dalsze życie.
Najwięcej problemów tradycyjnie sprawia matematyka, zwłaszcza na poziomie rozszerzonym. Warto jednak skupić się także na języku polskim, w którym procent oblanych jest niezwykle mały, aczkolwiek cały czas takowy występuje. Dlaczego tak się dzieje? Niestety wiele młodych ludzi lekceważy wskazówki, które dostają codziennie w roku maturalnym w szkole i cały czas czyni oczywiste błędy. Tylko bowiem za takie można nie zdać matury na poziomie podstawowym. W pracy pisemnej wystrzegać się trzeba przede wszystkim błędów kardynalnych, czyli głębokich pomyłek dotyczących postaci i wydarzeń w lekturach obowiązkowych (z gwiazdką). Należą do nich Bogurodzica, fraszki i treny Jana Kochanowskiego, satyry i bajki Ignacego Krasickiego, „Pan Tadeusz”, „Dziady cz. III” Adama Mickiewicza, „Lalka” Bolesława Prusa, „Ferdydurke” Witolda Gombrowicza i „Sklepy cynamonowe” Bruno Schulza. Pomyłka w tych lekturach, jeśli będzie wyjątkowo rażąca spowoduje wyzerowanie pracy i w konsekwencji oblanie matury. Należy więc po prostu te dzieła znać – nie jest ich aż wiele, aby przeciętny osiemnastolatek nie był w stanie przeczytać ich przez trzy bądź cztery lata kształcenia w szkole średniej. Praca zostanie również wyzerowana, jeśli nie zostanie postawiona teza – najczęściej na poziomie podstawowym jest ona wręcz zawarta w temacie, więc warto po prostu zwrócić na nią uwagę. W przypadku interpretacji jest już stosunkowo ciężej, ponieważ nie zdać można kompletnie mijając się z sensem utworu. Jeśli więc nie rozumie się, co autor miał na myśli to zdecydowanie bezpiecznej jest pisać rozprawkę problemową.
Wiele młodych osób zastanawia się także jak zacząć pracę maturalną. Otóż rozprawkę najlepiej na początku okrasić krótkim, ale ładnie napisanym zdaniem wstępnym, w którym wyrazimy jakiś ogólnik na temat tego, o czym piszemy. Jest to mile widziane, ponieważ nie przechodzimy od razu do tezy, ale skupiamy się na samej istocie tego, co podejmujemy. Zdanie takie może zostać zbudowane przykładowo w takich stylu narracji: „Od wieków ludzie dzielili się na tych, którzy idą utartymi ścieżkami wskazanymi przez wzorowe autorytetu, a także na tych, którym konwencja nie pasuje, na szukających nowych rozwiązań i własnej drogi”. Dopiero dalej uczeń może przejść do stawienia konkretnej tezy i rozpoczęcia argumentacji. Teza to najważniejsza część pracy, która jest bardzo wysoko punktowana, warto więc postawić ją najtrafniej jak się da. Najczęściej, jak już było pisane, jej ślad znajduje w przypadku matury podstawowej już w temacie, aczkolwiek na rozszerzeniu sprawy zdecydowanie bardziej się komplikują.
