Obrona pracy dyplomowej nie jest zbyt uciążliwa w sytuacji, gdy samodzielnie wykonujemy dane opracowanie. Nie bez znaczenia pozostaje fakt, że literatura, która jest w niej używana, musi odpowiadać pewnym wymogom. Przede wszystkim autorzy prac dyplomowych powinni unikać przestarzałych źródeł. Jak powszechnie wiadomo, niektóre informacje mogą być już nieaktualne. Dotyczy to w szczególności nauk medycznych, gdzie ostatnie dziesięciolecia przyniosły ogromny progres.
Nie zawsze wiadomo jakie marginesy w pracy magisterskiej powinny zostać zastosowane. Trzeba pamiętać, że w tym zakresie każda uczelnia sama ustala swoje standardy. I tak uniwersytety chętnie sięgają po standard oksfordzki, który uwzględnia dodatkowe przerwy, niezbędne do prawidłowego oprawienia pracy. Z reguły dotyczy to marginesu lewego, który jest około centymetr szerszy niż pozostałe. Z kolei wysokość marginesu dolnego musi pozwalać na łatwe dodawanie przypisów oraz być zgodny z wielkością zastosowanej stopki. Jeżeli nie będzie w tym zakresie żadnych pomyłek, promotor z pewnością pracę zatwierdzi.
Istnieje również szkoła harvardzka, która uznaje jedynie równie rozmiary marginesów. Przeważnie wynoszą one dwa centymetry, jednak z powodzeniem można zastosować większe odstępy. Niestety, nie ma ustalonych jednolitych reguł w tym zakresie. Należy wtedy odwołać się do przepisów wewnętrznych danej uczelni oraz do podejścia zdroworozsądkowego. Tylko wtedy będziemy mogli być pewni, że wszystkie sprawy pójdą po naszej myśli.
Oprócz akapitów należy zwrócić szczególną uwagę na interlinię. Ogólny wymóg edytorski jest taki, aby stosować jednolite przerwy w całej pracy. Na ogół używa się interlinii o wielkości półtora centymetra. Jest to zabieg wystarczający, aby każdy edytor był zadowolony. Co ważne, poszczególne tytuły rozdziałów i podrozdziałów również powinny być objęte interlinią. Każdy nowy akapit powinien z kolei zaczynać się od odpowiedniej przerwy. W innym wypadku praca będzie nieczytelna, co z pewnością zwróci uwagę członków komisji egzaminacyjnej.
Warto dodać, że wszelkie standardy edytorskie, które stosowane są przez uczelnie wyższe, zwykle są określane w specjalnych uchwałach sejmików akademii. Dlatego w przypadku, gdy wystąpią jakiekolwiek wątpliwości dotyczące formatowania pracy magisterskiej, warto sięgnąć do odpowiednich przepisów. Wtedy możliwe będzie podjęcie działań, które skutecznie zażegnają konflikt. Ponadto każda osoba, która chce napisać poczytną i bardzo ciekawą pracę, może w każdej chwili skorzystać z bezpłatnych porad korektora.
Istnieją jeszcze pewne szczególne wymogi, które co prawda nie są nigdzie skodyfikowane, ale w dobrym tonie jest kierowanie się nimi. Przede wszystkim chodzi o długość poszczególnych akapitów. Jeżeli składają się one z więcej niż sześciu zdań, są one nieprawidłowe. Dlatego w każdej sytuacji, gdy akapit wydaje się na oko zbyt duży, warto rozbić go na dwa mniejsze. Taki tekst będzie zdecydowanie bardziej czytelny, co pozytywnie odbije się na ocenie promotora.
