Dlaczego chodzimy do pracy?

Co to praca? Praca to po prostu zadanie, które wykonujemy. Wyróżniamy wiele rodzai prac. Jednak ta najważniejsza to ta praca, w której jesteśmy zatrudnieni, podpisaliśmy umowę i chodzimy pracować w zamian za wypłatę. Jednak dlaczego? Dlaczego wychodzimy z łóżka każdego ranka, aby iść do pracy, zamiast po prostu odpoczywać, czytać książki, spotykać się z przyjaciółmi lub chodzić na imprezy? Wielu prawdopodobnie powie, że trzeba przecież zarobić na życie, ale wiele osób myśli także, że to nie jest najważniejszy powód. Idziemy do pracy, ponieważ daje nam wyzwania, ma sens, możemy w pracy poznać nowych, ciekawych ludzi i wymieniać się spostrzeżeniami.

Być może nie poszlibyśmy do pracy, gdybyśmy nie otrzymywali zapłaty, ale dlaczego tak wielu ludzi na świecie ma pracę, która nie ma cech, które powodują, że chcemy wstać rano i iść z uśmiechem na twarzy do pracy? Dlaczego wiele zadań jest monotonnych i pozbawionych znaczenia? Dlaczego kapitalizm stworzył niezliczoną ilość produktów i usług, w których usunięto czynniki niematerialistyczne? Ludzie, którzy postrzegają swoją pracę jako pozbawioną znaczenia, wykonują ją tylko ze względu na pieniądze i nie wynoszą z niej nic więcej.

Praca odgrywa wiele funkcji w życiu ludzkim. Najbardziej oczywiste jest to, że pracujemy, żeby zarobić pieniądze na wyżywienie i na dach nad głową, ale są też setki innych dobrych powodów do pracy. Korzyści z posiadania pracy, często odpowiadają na jedno lub kilka następujących słów kluczowych: samorealizacja, rozwijanie swoich umiejętności, swój wkład w społeczeństwo, dostęp do korzyści materialnych, dostęp do korzyści kulturalnych takich jak podróże czy doświadczenia, sieć socjalna, przynależenie do miejsca, tożsamość, przyjaciele, znaczenie, akceptacja, duma.

Powyższe słowa kluczowe mają na celu wspieranie idei, że praca może być ważnym elementem dobrego życia. Przyjrzymy się jednak zależnościom między poczuciem własnej wartości a pracą w perspektywie psychologicznej. Przyjrzyjmy się poczuciu własnej wartości jako zjawisku, a następnie przyjrzymy się poczuciu własnej wartości w odniesieniu do zdolności do pracy.

W bardzo młodym wieku uczymy się poznawać siebie poprzez naszych bliźnich. Dzięki opiniom innych osób mamy poczucie, kim jesteśmy, czym zarządzamy i czy jesteśmy uważani za wartościowych. Krytyka, odrzucenie, zastraszanie i inne niszczące siły w interakcji międzyludzkiej mogą prowadzić do negatywnej oceny własnej wartości. I odwrotnie, szacunek, uwielbienie, miłość i pozytywne wskazówki i oczekiwania będą wspierać dobrą samoocenę. Wiele z naszego poczucia własnej wartości jest już ustalonych od dzieciństwa, a oceny, które otrzymujemy we wczesnym wieku, poprzez naszych bliźnich, często odzwierciedlają to, jak będziemy się uważać za siebie w późniejszym życiu.

Produktywne aspiracje osoby odzwierciedlają jego poczucie własnej wartości. Osoba o dobrej samoocenie stawia wyższe cele i szuka nowych wyzwań. Dobra samoocena jest rozpoznawana przez chęć danej osoby na coś nowego i wyzwanie, w którym osoba może w pełni wykorzystać swoje umiejętności. Ludzie o dobrej samoocenie szukają sytuacji, w których ich możliwości mogą się spełnić. Podobnie ludzie o niskim poczuciu własnej wartości będą szukać rutyny i przewidywalności.

ZOSTAW ODPOWIEDŹ

Please enter your comment!
Please enter your name here